Τι;Στο πλαίσιο της Μάθησης μέσω Σχεδιασμού η συνάφεια αποτελεί ένα θεμελιώδη σχεδιαστικό στόχο.
Προκειμένου για μια Μαθησιακή Ενότητα να έχει συνάφεια- και για τους εκπαιδευτικούς και για τους μαθητές – πρέπει να υπάρχουν σαφείς σύνδεσμοι – μια συνεκτική γραμμή-μεταξύ των γνωστικών στόχων που θέτουν οι εκπαιδευτικοί, των μαθησιακών δραστηριοτήτων και των γνωστικών διαδικασιών που έχουν σχεδιαστεί για την επίτευξη των στόχων αυτών, καθώς και των αποτελεσμάτων και των αξιολογήσεων που αποδεικνύουν ότι οι μαθητές πέτυχαν αυτούς τους στόχους. Χρειάζεται επίσης να υπάρχει συνεκτικότητα μεταξύ κάθε δραστηριότητας- γνωστικής διαδικασίας – δηλαδή μια διαδικασία οικοδόμησης σε προηγούμενη δραστηριότητα και συνεισφοράς στην επόμενη. Σε περίπτωση που ζητηθεί από τους μαθητές ή τους συναδέλφους ο εκπαιδευτικός σε μια συνεκτική Μαθησιακή Ενότητα μπορεί εύκολα να εξηγήσει γιατί επιλέχθηκε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα και το πώς αυτή η δραστηριότητα συνδέεται με προηγούμενες ή επόμενες μαθησιακές δραστηριότητες, καθώς και με τους στόχους και τις προβλεπόμενες αξιολογήσεις. Αυτό σημαίνει ότι εάν ένας εκπαιδευτικός θέτει ως στόχο – μετά την ολοκλήρωση αυτής της Μαθησιακής Ενότητας οι μαθητές να είναι σε θέση να προσδιορίσουν τις θετικές και αρνητικές εικόνες και λέξεις σε ένα κείμενο – τότε θα έχει σχεδιάσει δραστηριότητες που χρησιμοποιούν τις κατάλληλες γνωστικές διαδικασίες για την επίτευξη αυτού του στόχου και τα μέσα για να εξακριβωθεί αν οι μαθητές έχουν όντως επιτύχει αυτόν το στόχο. Με τον τρόπο αυτό ο εκπαιδευτικός σχεδιάζει ηθελημένα και σκόπιμα τη διδασκαλία του.
Γιατί;Ο σχεδιασμός που ικανοποιεί τη συνθήκη της συνάφειας σημαίνει ότι τόσο ο εκπαιδευτικός όσο και οι μαθητές έχουν περισσότερες πιθανότητες να κατανοήσουν μια θεματική ενότητα. Ο εκπαιδευτικός μπορεί να είναι ξεκάθαρος σχετικά με την πρόθεσή του και καλά προετοιμασμένος σχετικά με τα μέσα για την επίτευξη αυτής της πρόθεσης. Τα σχέδια των εκπαιδευτικών μπορεί να μοιράζονται πιο εύκολα μεταξύ συναδέλφων, όταν αυτοί οι συνάδελφοι καταλαβαίνουν και εκτιμούν το σκοπό και τη μηχανιστική λογική των σχεδίων. Τα σχέδια ενός εκπαιδευτικού είναι πιο πιθανό να εφαρμοστούν στο ακέραιο από τους άλλους αν τα εν λόγω σχέδια είναι συνεκτικά και σαφή.
Πώς;Στις καταχωρήσεις για την Κριτική Ανάλυση, την Κατάλληλη και Δημιουργική Εφαρμογή, η ιδέα της «συνάφειας» διερευνάται με τρόπους με τους οποίους η van Haren σχεδιάζει δραστηριότητες χρησιμοποιώντας τις Γνωστικές Διαδικασίες στη Μαθησιακή της Ενότητα, Problematising zoos through Zoo του Anthony Browne. Η van Haren σχεδιάζει κυρίως δραστηριότητες και χρησιμοποιεί εργαλεία που ενεργοποιούν και κινητοποιούν τις παιδαγωγικές ικανότητες των Γνωστικών Διαδικασιών και οι οποίες προσανατολίζονται στην επίτευξη των συγκεκριμένων και ρητών στόχων και σκοπών. Συνδέει με αλληλουχία τις Γνωστικές Διαδικασίες με τέτοιο τρόπο, ώστε η κάθε μια να ωφελείται από την άλλη και να βασίζεται στις προηγούμενες, ενώ ανοίγει το δρόμο για εκείνες που ακολουθούν. Οι Γνωστικές Διαδικασίες αλληλοσυνδέονται έτσι ώστε οι μεταξύ τους σχέσεις να είναι λογικές και προφανείς. Συνυφαίνονται μεταξύ τους, έτσι ώστε ο προσανατολισμός τους και η στόχευσή τους να είναι ξεκάθαρη. Πώς μπορεί ένας εκπαιδευτικός να σχεδιάσει με συνεκτικό τρόπο; Ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να σκεφτεί τον πρωταρχικό σκοπό και τους στόχους του σχεδίου, να εξετάσει τους τρόπους με τους οποίους οι δραστηριότητές (Γνωστικές Διαδικασίες) αντιμετωπίζουν αυτούς τους στόχους και υποστηρίζουν η μια την άλλη, να εξετάσει τις συνδέσεις και τη ροή μεταξύ των δραστηριοτήτων και να αναζητήσει και να καλλιεργήσει έναν Κριτικό Φίλο σχέδια με τον οποίο μπορεί να ανταλλάξει σχέδια για επανεξέταση, κριτική και ανατροφοδότηση.